ก๋วยเตี๋ยวที่กินตั้งแต่เด็กๆ คือก๋วยเตี๋ยวเนื้อ ทั้งน้ำข้นและน้ำใส รองลงมาคือพวกลูกชิ้นปลา ก๋วยเตี๋ยวเป็ด ส่วนก๋วยเตี๋ยวหมูเพิ่งมากินเมื่อตอนโตแล้ว เมนูประจำคือ ก๋วยเตี๋ยวเนื้อน้ำใส ซึ่งหากินยาก สมัยก่อนจะกินร้านดังย่านบางจาก แต่เดี๋ยวนี้แพงขึ้นมาก กินชามเดียวขนหน้าแข้งร่วง ร้านไหนว่าดี ว่าดัง ไปหมด แต่ก็ยังไม่ถูกใจและถูกเงิน แต่ตอนนี้เจอร้านถูกใจแล้ว ชื่อ หยกแสง อยู่ริมถนนพระรามที่สี่ ก่อนถึงธนาคารกรุงเทพ สะพานเหลือง ชามแรกสั่งหมี่แห้ง มีลูกชิ้น เนื้อสดชิ้นใหญ่ เนื้อเปื่อยนุ่มติดมัน และผ้าขี้ริ้วกรุบกรอบ โปรยน้ำตาลและน้ำส้มพริกตำลงไปหน่อย เคล้าน้ำมันกระเทียมเจียวหอมฉุย แต่กลิ่นหอมๆ ของน้ำซุปเตะจมูก จึงเรียกหมี่น้ำเนื้อเปื่อยมาซดให้คล่องๆ คอ หมี่น้ำที่นี่มีสองแบบ หนึ่งคือน้ำใสธรรมดา สองคือถ้าเติมเนื้อเปื่อยไป ก็จะมีน้ำที่ตุ๋นเนื้อเปื่อยเจือมาด้วย น้ำซุปสีน้ำตาลทองอ่อนๆ ซดร้อนๆ ชื่นใจนัก สำเร็จโทษไปสองชาม ถ้ามีเบียร์สักแก้วคงดี #Notsecretlove