สุกี้เจ้าเก่าสามย่าน

Warramaeth Kosalwat 86 Followers

มื้อกลางวัน

ทบทวน-ทิ้งท้าย #สุกี้สามย่าน ผมเป็นคนที่ฝังรูปฝังรอยแถวจุฬาฯ-สยาม-สามย่าน มาตั้งแต่เกิด ยกเว้นเรื่องปฏิสนธินี่อาจจะที่อื่น แต่เกิดและโตก็แถวนี้จริงๆ ครับ ไม่เชื่อมาขอดูสูติบัตรได้ เมื่อ 3 ปีที่แล้ว หลังจากที่ผมถอดกางเกงขาสั้น (แถวนี้) และเปลี่ยนมานุ่งกางเกงขายาว (ก็แถวนี้อีกแหละ) เพื่อนคนหนึ่งซึ่งเรียนมาด้วยกันก็ชวนไปกินสุกี้ ซึ่งเค้าเรียกว่าร้านรวม ในบริเวณสามย่าน ตั้งอยู่ไม่ไกลจากคณะที่ผมเรียน กล่าวคือถ้าตั้งต้นจากซอยจุฬา 42 ก็เดินตีต๊อกไปเรื่อย แล้วเลี้ยวซ้ายหลังโครงการสามย่านมิตรทาวน์ จากนั้นก็เดินต่อไปจนเห็นตึกแถวคูหาใหญ่ที่หัวมุม มีแผงขายอาหารอยู่เต็มห้อง ทั้งเกาเหลา ข้าวขาหมู ข้าวมันไก่ ตือฮวน ก๋วยจั๊บ ซึ่งวันหน้าจะมาชวนชิมกัน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เพื่อนผมแนะนำให้กินคือ #สุกี้ ซึ่งเป็นหนึ่งในห้าหกแผงในร้านนั้น ที่ไม่ทราบว่าตกสำรวจก่อนหน้านี้ไปได้ยังไง สุกี้สามย่านนั้นอำนวยการผลิตและจัดคิวโดยคุณป้าสองคน เค้ามีทั้งแห้งและน้ำ มีทั้งทะเล เนื้อวัว หมู และไก่ ซึ่งเค้าทำได้ไม่เหมือนใคร เพราะนอกจากผัก (เขียวสด) และวุ้นเส้น (เส้นเด้งกำลังดี ไม่นิ่มเหลวเป๋ว) ที่ยืนพื้นแล้ว น้ำซุปของป้านั้นหอมหวาน มีกลิ่นหอมหม้อไหม้นิดๆ เนื้อสัตว์หมักมาอย่างนุ่มนวล ชิ้นใหญ่เต็มคำ ไม่ทราบว่าหมักด้วยวิธีใด แต่ทีเด็ดของเค้าคือน้ำจิ้มครับ น้ำจิ้มของป้าเค้าไม่เหมือนชาวบ้าน คือรสมันจะมาเรียงกันเลยครับ เค็ม หวาน เผ็ด เรียงหน้ากระดานยังงี้เลย อร่อยมากสำหรับคนไม่กินเผ็ดอย่างผม ทุกๆ ชามที่ป้าทำ ป้าก็ทำทีละชาม...ทีละชาม อย่างประณีตและไม่เร่งร้อน ทุกๆ ชาม ผมเห็นป้าตักน้ำซุปจากหม้อใหญ่ที่ร้อนอยู่ตลอดเวลา ลงหม้อเล็กที่ร้อนไม่แพ้กัน แล้วเทลงกลับคืนซ้ำไปซ้ำมา พอจะเห็นเคล็ดอะไรบางอย่างแล้วหรือยังครับ แม้ว่าสุกี้ของป้าจะรอนาน เพราะป้าแกทำทีละชาม แต่เพราะของมันอร่อย ผมจึงติดใจสุกี้ของป้าที่สามย่านมาตั้งแต่บัดนั้น อย่าว่าแต่ผมเลยครับ ใครมากินก็ชอบทั้งนั้น ทีนี้ เมื่อวันก่อนได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างว่าป้าแกจะเลิกขาย จึงรีบบึ่งมาที่ร้านภายใน 15 นาทีนับแต่รู้ข่าว โอ้โห...พอมาถึงก็เห็นคนต่อคิวกันแน่นปัง คิดในใจว่า กูอด เป็นแน่แท้ อย่างไรก็ตาม โชคก็ยังเข้าข้างผม ป้ามะลิซึ่งเป็นผู้กำกับคิวบอกให้ผมสั่งเอาไว้ แล้วรอ 1 ชั่วโมง ผมก็ไม่รีบร้อนอะไร เข้าไปนั่งเจี๋ยมเจี้ยมเรียบร้อย สั่งตือฮวนจุกบี้ของอาม่าข้างๆ มากินปูท้องรอ แหม...ละเลียดตือฮวนยังไม่ทันจะถึงน้ำแกงหยดสุดท้าย #สุกี้แห้งเนื้อ และ #สุกี้น้ำรวม ก็มาตั้งอยู่ตรงหน้าแล้ว ป้าเค้าอาจจะเห็นใจครับ เพราะผมแทบจะเลียชามตือฮวนรอแล้ว พอลุกจ่ายเงิน ผมก็ได้โอกาสถามป้าถึงเรื่องที่จะเลิกทำสุกี้ “จริงหรอจ๊ะ ที่ป้าจะเลิกทำ” “จริงสิ” “อ้าว แล้วจะทำถึงวันไหนล่ะจ๊ะ” “วันอาทิตย์ วันสุดท้าย” “งั้นขอถ่ายรูปไว้ดูเล่นนะป้านะ” “เอ้า ถ่ายไปๆ” ผมได้กินสุกี้สามย่านเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ ด้วยครับ และอย่าลืมนะครับ...พรุ่งนี้วันสุดท้าย ให้รีบไปทบทวนความทรงจำกันโดยด่วนครับ