ผมเป็นคนชอบกะหรี่ แกงกะหรี่เป็นวัฒนธรรมการกินที่แพร่หลายในเอเชียตะวันออก สัปดาห์ก่อนไปกินข้าวแกงกะหรี่ญี่ปุ่นชามใหญ่แถวธนิยะ ตอนเด็กๆ สั่งไซส์ L กินหมดไม่เหลือ ตอนนี้สั่ง M ข้าวเหลือบาน วันนี้เลยหันมากินแบบแต้จิ๋ว แกงกะหรี่แบบแต้จิ๋ว ติดตามคนจีนที่หนีภัยสงครามและความอดอยากเข้ามาเมืองไทยเมื่อหลายร้อยปีก่อน แบบนี้ แตกต่างจากแกงกะหรี่ไทย ก็ตรงเพิ่มความเข้มข้นของน้ำแกงโดยใช้แป้งมัน ไม่ได้ใช้กะทิ หรือนมเปรี้ยวแบบแขก ในเมืองไทย แกงกะหรี่คนจีน มักขายคู่กับสตูลิ้น ที่ขายกันมาแต่เดิม จะใช้เนื้อเป็นหลัก แต่พอวิถีงดกินเนื้อเริ่มมากเข้า ส่วนมากก็เลยขายแต่หมู แกงกะหรี่-สตูลิ้น ในกรุงเทพมีอร่อยหลายร้าน แต่ที่ชอบมากร้านหนึ่ง คือร้านเก่าแก่ ใกล้สำนักงานเขตป้อมปราบ ซอยศุภมิตร หลังตลาดนางเลิ้ง ขายมา 4-5 รุ่นแล้ว ร้านนี้มีแต่แกงกะหรี่หมู และสตูลิ้นหมู ไม่มีเนื้อ แต่รสชาติก็ยังเข้มข้น และข้นคลั่ก อร่อยคงเส้นคงวา ใครๆ มากินก็สั่งอย่างละจาน หรือถ้ากระเพาะเล็ก จะสั่งราดสองหน้า ก็อร่อย กินกับเครื่องเคียง คือไข่ต้มยางมะตูม ไข่พะโล้ที่เคี่ยวจนเนื้อหนึบ และกุนเชียงหนังกรอบ อยากกินต้องรีบไปแต่เช้า เพราะถ้าไปสาย แม้ยังไม่ทันเที่ยง ข้าวเปล่าก็อาจจะไม่เหลือ เพราะใครๆ ก็ชอบกะหรี่ #Notsecretlove