มื้อเช้า

วันนี้ไปทำธุระแถวฟิวเจอร์พาร์ครังสิต ขากลับขับผ่านทางเข้าวัดศาลเจ้า สมองคิดแว้ปแรกห่อหมกตาเรศก็มาจ้าาา ไหนๆก็มาแล้วแวะไหว้เซียนแปะไปด้วยเลย มีครั้งนึงเพื่อนเคยป้ายยาแรงเอาไว้ ถ้าจะกินพุงปลาต้องไปแต่เช้า เนื้อกับหัวอย่าให้เกินเที่ยง กะหล่ำปลี โหระพา ใบยอ ไม่ต้องเลือก เพราะถ้าเลือกอาจจะต้องมาต่อคิวใหม่พรุ่งนี้ ซึ่งวันนี้ไปถึงวัด 11.30 น. รีบพุ่งตรงไปที่ร้านตาเรศ กระดาษเขียนคิวยังมีแสดงว่าได้กินแน่นอน ระหว่างรอก็เดินไปไหว้เซียนแปะ และเดินชมธรรมชาติริมแม่น้ำเจ้าพระยาซึ่งเวลานี้เที่ยงตรง(อย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่าง) ร้อนมาก หลังจากนั้นจึงได้ย้ายร่างตัวเองมายืนเฝ้าหน้าร้านเผื่อมีคนยกเลิกคิวจะได้มีกำลังใจขึ้นมาบ้าง พอไปยืนรอจริงจังไม่สงสัยเลยว่าทำไมถึงนาน 1 ซึ้งนึ่งได้ 20 ห่อ สลับกันขึ้นลง 3 ซึ้งถ้าซึ้งไหนนึ่งหัวปลาก็หัวปลาล้วน ซึ้งไหนนึ่งเนื้อก็เนื้อล้วน แต่...คุณพระ คิวก่อนหน้า 15ห่อ 8ห่อ 7ห่อ ... เดี๋ยวๆ ของเรา 3 ห่อเอ๊งงงง พี่ซื้อไปขายหรือเพราะรอนานเลยซื้อให้มันจบๆไป ที่ร้านไม่มีการลัดคิวใดๆทั้งสิ้น ยืนรอไปตามคิวจ้า 3 ห่อรอไป 1.30 ชม (เหมือนรอเครปป้าเฉื่อย) ได้ห่อหมกตอนบ่ายโมงเป๊ะ วันนี้นับว่าแต้มบุญยังพอมีเพราะทุกทีมาไม่มีแม้กระทั่งกระดาษเขียนเบอร์ แล้วถึงจะมีเบอร์โทรหน้าร้านก็ไม่รับจองทางโทรศัพท์นะ ร้านนี้เค้าบอกทำไม่ทัน รสชาตโดยรวมเครื่องแกงตาเรศอร่อยเผ็ด ดีกว่าดอนหวาย ตัดสินใจถูกที่เอาแต่เนื้อล้วนมาเพราะมันเต็มปากเต็มคำมาก ก้างไม่มี สีตามภาพไม่ใช้แอพปรับ ปล.เจ้าของร้านบอกให้มาเช้าๆจะได้พุงปลา หรือว่าเขียนคิวไว้ไปทำธุระก่อนเค้าเก็บไว้ให้ได้ สรุปคืออร่อยแต่ขี้เกียจไปเข้าคิวอีกรอบ

  • 14
  • 0
19/11/16