ได้เห็นร้านนี้ตั้งแต่ขับรถจะข้ามสะพานสีเหลืองใกล้โรงปูน เรด้าร์มันแจ้งว่ามีของอร่อยค่ะ เข้าที่พักแล้วออกมา 3 รอบถึงได้กิน เพราะเค้าเปิดประมาณเที่ยงกว่าๆ ใกล้ๆ บ่าย ปิดประมาณ 6 โมงเย็น ไปยืนรอแม่ค้ากำลังง่วนเปิดร้าน ส่องไปก็สอบถามทำลายสมาธิเค้าไปได้ความว่าบรรดาขนมทั้งหมด เธอทำเองค่ะ บางวันเลยออกมาช้า เลยให้เค้าตั้งร้านให้เสร็จก่อน เรด้าร์จึงกระดิกอีกครั้งว่าให้สั่ง ไอ้เส้นยาวๆ (เรียกลอดช่องซิงโปหรือรวมมิตรถึงจะถูกหว่า???) ตามด้วยทับทิมกรอบลูกเป้งๆ กะข้าวต้มน้ำวุ้นที่ยังห่ออยู่ในใบตอง คุณพระช่วย อยากจะกราบแทบตักขอบพระคุณตัวเองที่มีเรด้าร์ ไอ้เส้นยาวๆ เขียวๆ กะทับทิมกรอบนั้นมันช่างอร่อยแบบดั้งเดิมจีๆ ข้าวต้มน้ำวุ้นใครจะว่าไม่มีรสชาติยังไง แต่กลิ่นและเนื้อมันใช่เลย ข้าวต้มนี่เค้าสั่งมาค่ะ น้ำกะทิอร่อยหอมมันกลมกล่อม ตอนแรกคิดว่ากินหนมเมืองเพชรคือการท้ามฤตยูความหวานนนน แต่ไม่เลย เจ้านี้อร่อยกลมกล่อม ชอบมาก อยากจะกินอีกสัก 3 ถ้วยค่ะ แนะนำเลย เค้ามีมอไซไปส่งให้ได้ด้วยนะคะ ติดต่อร้านเค้าได้ค่ะ จะได้ไม่ต้องยืนรอ แดดร้อนมากกก แค่ส่องตรงเท้าไม่กี่นาทียังโดดขึ้นรถแทบไม่ทันค่ะ #Funnyfriday2021